* * *

исгэлэн нар залгилж

баясан суухад бараадан ирэх

сүүдэр минь

хар нөмрөг хулдсаар

цагаан харанхуйгаас цоо ширтэх

дүрс- үгүй анд минь

бидний хуруун завсраар хэдийн

алтан мөчрүүд салаалж

нүглийг цагаатгах хөх алим ургаж,

мөдхөн ирнэ дээ, тэр өглөө

мөр үгүй өглөө..