Tuesday, August 20, 2013

үхэл намайг хэдийн авсан. тэр харанхуй байгаагүй. гэрэлтэй ч байгаагүй. чанадын хоосон орчилоос ахин нэгэн үүдийг өмнө минь нээсэн. зүүдэндээ үзсэн танил нутаг. би гэртээ ирсэн.

уулсын хязгаарыг даван бэдрэхүйд хараацайс хавцлыг тойрон эргэлдэн хүрэх газартаа дөхсөнийг гэрчилнэ. салхинд дайгдах дулаахан үгс, нулимсан бороо, хэзээ ч үл гандах мөнхийн цэцэгс, өвгөдийн минь дотно хоолой, цагаан хэрээс..
энд миний тэмдэг буй.
сүүлчийн судруудтай хамт шатаагдах эгэл боргилын цаадхи гүн хөх оршихуйд ахин төөрөхүйд бэлдэнэ. амар амгалангийн хөндий.

мартагдах хийгээд санагалзахуйн хүмүүний мянган жилийн зовлонгоос би нэгэнт хэтийдсэн.
шарх минь хэдийн илааршиж, горхи амилан өндийх энэ хөндийд сарны буга нэрийг минь шивнэн урамдана. 

цаг хугацаа гэгч зохиомол орчихуйн хүлээснээс ашид ангижирч буй бүхнээс төгс төгөлдөрийг олж үзэж, дахин амилах..

No comments:

Post a Comment