Sunday, February 17, 2013

Film as dream, film as music..

Ингмар Бергман болон Лив Ульман, 1968.2.14-нд Ингмарын 50-дах төрсөн өдрөөр
гэрийнхээ ойролцоох Ferц-т татуулсан хөрөг / гэрэл зургийг : Гуннар Келлстрем


~Hour of the wolf. зураг авалтын үеэр
Бергман.. зүрхийг минь хөглөж чадсан цорын ганц эр..
анх үзэж байсан болоод ч тэр үү Онгон горхид их хайртай.. ихэнхи киноны эхлэл хэсгээс төгсгөлийг нь төсөөлж болдог. Харин Бергманы хувьд тийм боломж үгүй, тэр бүгдийг орвонгоор нь эргүүлнэ. Тийн эргүүлэхдээ, кинон дахь дүрийн биш үзэгчийн сэтгэл зүйгээр жишим ч үгүй наадна. Хохирогч болж үлдэх үү, эсхүл эмнүүлэх үү гэдэг үзэгчээс л шалтгаална. Тэр ийм л сэтгэл зүйч.

  Түүний бүтээл бүрээс нь үг үгүй яруу найраг, зуурдын атлаа үхэшгүй хайр, бурхны оршихуйг эрэх мөнхийн даяанч дүрүүд, сүүдэрт хувилсан үхэл, эгэл амьдралаас л ургасан шидэт агшнууд, аа басхүү нэг л өдөр хага ярагдах шаналалын хүчтэй тэсрэлтүүд сонсогдоно. Гэлээ гээд Бергманы бүтээлүүд гутранги, уйтгартай гэж хэлэгдэхгүй, тэгэж хэлэгдлээ гэхэд,  дахиад нэг үз! гэж л зөвлөх байна. Учир нь..   Шведийн зуны дурлал, хэзээ ч мандаж, хэзээ ч жаргадаггүй нарны туяанд бүлээцүүлэх киноны тэр л хэсгүүд чихэнд тань
  Jag älskar dig ! хэмээн шивнэнэ.

   

No comments:

Post a Comment